ملکوت

در بطن هستی

عبور روحی بزرگ و نورانی میدرخشد........

حضورش،نبض گرم احساس است...

قلبت را به تعظیم ،به تپش میخواند

قلبی آکنده از حس لطیف ویرانی

همچون کوه، ریزش جانت را میشنوی

چشمانت، همدم صبور تنهاییت،خواهد شد...

اشک از چشمه ی زلال خلوص، جاری می شود

آندم که عدمت را، عاشقانه می پذیری

نسیم