تو را...........

تو را دوست می دارم 

آندم که بزرگواری در نگاهت،قلبم را به مرز ویرانی می کشد.... 

تو را دوست می دارم 

آن هنگام که جز خوبی محض در اندیشه ات نمی گذرد...... 

تو را دوست می دارم 

لحظه هایی که می شنوی مرا از عمق وجودم بدون هیچ قضاوتی..... 

تو را دوست می دارم  

آن لحظه که هجوم غریب تنهایی در تمام جانم شعله ور است..... 

تو را دوست دارم 

تویی که پر از حس لطیف مهربانی هستی...سرشار از نفس تازگی..... 

تو را دوست می دارم 

آن زمانی که معنای آزادی،در بند تو بودن است....  

(نسیم)

بخند...

لبخند بزن.... 

خنده بر لبانت،هیاهوی زیستنم را بیدار می کند.... 

بخند.... 

تا در عمق سرد دلم بشیند   

و مرا سرشار از لذت زخمه به خویش زدن کند 

همچو نسیمی که صورتم را بعد از تبی تن سوز 

نوازش میکند............  

(نسیم)