بعضی آدمها به هم دور نزدیکند!!!!!!!!!!!!!!!!

دیروز در یکی از شبکه های اجتماعی،چشمانمان به عکس جالب و واقعیی روشن شد و عجیب به دل کوچکمان نشست....

وقتی در دالونها و اتاقهای وجودم به دنبال خود خودم میگردم به نکات تازه ای روبرو میشم...یکی از این نکات پی بردن به استعداد نقاشی در وجودم بود...از کودکی عادت داشتم مداد و ورقی بردارم و به طور ناخودآگاه شروع میکردم به نقاشی کشیدن، خصوصـاُ طراحی کوه و دیوار کوچه باغ که تقریبا تا چند سال پیش ادامه داشت......

بین من وکوه رفاقت کهنی هست.....

توی ذهنم همیشه طرحهایی رو مجسم میکنم که قصد دارم هروقت که شرایطش پیش بیاد حتما نقاشی کنم.....تا اینکه با این عکس جالب روبرو شدم...چون دقیقا با طرحی که در جان ذهنم میپروروندم یکی بود!!!

کلی ذوق مرگ شدم...

میدونین چرا؟!!!

الان خدمت انورتون عرض میکنم!!!!

به این دلیل که دو نفر در جهان سلیقه روحی و نگاه مشترکی به هستی یک موجود به اسم انسان دارند، بدون اینکه شناخت و آشنایی با هم داشته باشند....

خیلی لذت بردم که طرحی که در عمق جان و ذهنم به مدت 8 سال، هر روز طراحی ذهنی میکردم یک نفر در نقطه ای دیگر از جهان مجسمه اش خلق کرده و قابل درکش کرده...

زنده باشی مجسمه ساز عزیزی که، نمیدونم کی هستی؟؟؟!!!